Одговорно тврдам дека двата софтвери се соодветно инсталирани и конфигурирани на опрема во предвидените рокови и се спремни за користење. Дали за тие софтвери имало реална потреба, дали истите се ставени во функција, кој ги користел и слично, не е моја обврска и јас не можам никако на тоа да влијаам кога немам апсолутно никаква моќ за одлучување и ингеренции до генералниот секретаријат на Владата, рече Димитровски
На крајот на целиот процес искрено верувам во правичноста на судот и дека истиот ќе ги цени и согледа сите неправилности и неправди кои ни беа нанесени мене лично… рече денеска на крајот од своите завршни зборови обвинетиот во случајот „Софтвери“, универзитетскиот професор Ивица Димитровски, кој видно возбуден и со солзи во очите не успеа да ја доврши реченицата.
Наместо него, тоа го направи претседателката на судечкиот совет, односно главната судијка во предметот, Фанка Јанчулева Михаиловска, со оглед дека обвинетиот претходно ги имал предадено на писмено своите завршни зборови:
“…како и на мојата фамилија во текот на целиот случај. Верувам дека врз основа на сите изнесени докази, како од обвинителството така и од одбраната судот ќе донесе вистинска и правична ослободителна пресуда“.
Ивица Димитровски, кој заедно со поранешниот генерален секретар на Владата, Драги Рашковски, е еден од обвинетите во случајот, во своите завршни зборови се осврна, како што рече на почетокот од своето излагање, на некои факти кои биле извртени и погрешно прикажани од обвинителството во текот на судскиот процес.
Давајќи кратка биографија на својата професионална кариера на Факултетот за информациски технологии и компјутерско инженерство (ФИНКИ), тој рече дека при реализација на сите проекти никогаш не се приклонувал кон семејни, роднински, пријателски и други врски и дека успешно завршената работа секогаш му била репер – никогаш парите.
Идентично било и со двата проекти – софтверот за определување на просечната брзина на возилата во сообраќајот и изрекување на казни и софтверот за биометриска идентификација, за кои се најде на обвинителна клупа со Рашковски.
„Проектите за кои сум обвинет, а чиј нарачател е Генералниот секретаријат при Влада на РСМ се директно поврзани со мојата експертиза. Ангажиран сум како експерт од ФИНКИ заедно со Иван Китановски, мој колега од факултетот. Одговорно можам да кажам дека максимално сум бил посветен во реализација на двата проекти и дека финансиските придобивки од овие проекти никогаш не ми биле во преден план“,
рече Димитровски.
Говорејќи за софтверот за определување на просечната брзина на возилата во сообраќајот и изрекување на казни, обвинетиот истакна дека тој бил успешно предаден и презентиран пред комисија во генералниот секретаријат на Владата и дека во целиот процес учествувал како лице ангажирано од ФИНКИ.
„Во целиот процес учествувам како лице ангажирано од ФИНКИ, ниту имам ингеренции во Владата ниту сум имал можност да одлучувам дали за софтверот имало потреба дали и кога истиот ќе се стави во функција. Единствено за кое можам да гарантирам е дека е предаден целосно функционален софтвер, кој е поставен на соодветна инфраструктура во Влада и кој е подготвен за користење. Истите факти беа потврдени од вешто лице“,
рече универзитетскиот професор во завршните зборови.
Во врска со софтверот за биометриска идентификација, тој нагласи оти одговорно тврди дека со фирмата „Дигитал медиа лаб“, која ја доби јавната набавка за овој софтвер, немал никаков контакт пред потпишувањето на договорот за јавна набавка.
Димитровски даде краток историјат на имплементацијата на софтверот посочувајќи дека првично со неа работел неговиот колега Иван Китановски на почетокот на април 2019 година.
„Факт кој лично тој го потврди во неговото сведочење пред судот укажувајќи дека првата линија код ја има тој напишано спротивно на тврдењата на обвинителството дека софтверот бил претходно изработен за кое тврдење не беше понуден ниту еден доказ и е целосно неточно. Обврските на ФИНКИ се целосно исполнети кон двете фирми ’Инвока Груп‘ и ’Дигитал Медиа Лаб‘ со кои беа потпишани договори за соработка. Уште еднаш одговорно тврдам дека двата софтвери се соодветно инсталирани и конфигурирани на опрема во предвидените рокови и се спремни за користење. Дали за тие софтвери имало реална потреба, дали истите се ставени во функција, кој ги користел и слично не е моја обврска и јас не можам никако на тоа да влијаам кога немам апсолутно никаква моќ за одлучување и ингеренции до генералниот секретаријат на Влада на РСМ“,
рече Димитровски.
Тој даде краток осврт и на неговиот хонорарен ангажман во Владата, каде што бил ангажиран на повеќе други проекти во 2019 и 2020 година.
За проектите поради кои се најде на обвинителна клупа, тој рече:
„Проектите беа од огромно општествено и економско значење за целата држава и искрено верував дека со нивна реализација можат многу работи да се сменат на подобро“,
Претходно завршни зборови даде неговата адвокатка Сузана Јошевска-Анастасовска, која се осврна на податоците односно на пораките од телефонот на нејзиниот клиент, за кои рече дека не можат да бидат користени како доказ бидејќи процесот на нивно екстрахирање не гарантира дека тие не биле компромитирани.
Адвокатката на Димитровски посочи и дека обвинителството во постапката не успеало да докаже дека нејзиниот клиент имал умисла да помогне во извршувањето на кривичното дело.
„Факт е дека Ивица Димитровски и Драги Рашковски не се пријатели ниту сега ниту кога стапиле во контакт за време на јавните набавки. Пред да стапат во контакт 2019 година. Факт е дека Ивица Димитровски со сите други обвинети претходно не се познавал. Факт е дека Ивица Димитровски на Драги Рашковски гледал како на генерален секретар на Владата, а не како на близок човек. Факт е дека сите барања кои доаѓале од него, Ивица Димитровски ги третирал како барања на генералниот секретар, според тоа како барања од Владата. Факт е дека Ивица Димитровски е работлив, трудољубив, амбициозен и секогаш подготвен да помогне во она во што е стручен и бил многу среќен што ги добивал задачите. Оттука може да се заклучи дека Ивица Димитровски немал ниту мотив ниту свест ниту намера да помага било кого во извршување на кривично дело“,
рече адвокатката.
Таа посочи и дека не постои ниту еден доказ со кој се докажува дека Димитровски му исплаќал пари од својот хонорар во готово на Рашковски, туку тоа обвинителството го изведува како заклучок врз основа на корелација на прочитани пораки со економско вештачење.
„Единствено што обвинителството докажа е дека Ивица Димитровски повеќепати подигал средства во износ од 30 000 денари“,
рече Јошевска-Анастасовска.
По однос на имотноправното побарување, адвокатката рече оти смета дека предлогот за остварување на имотноправно барање во кривична постапка доставен од страна на државното правобранителство и спротивно на одредбите од Законот за кривична постапка бидејќи овластени лица кои согласно ЗКП имаат право да остваруваат такво барање во оваа кривична постапка веќе се имаат откажано од тоа барање.
Во врска со предлогот на обвинителството на Димитровски да му се изрече забрана за вршење на професијата, таа рече дека не се исполнети законските услови за нејзино изрекување бидејќи не постои ниту еден доказ Ивица Димитровски ја злоупотребил професијата универзитетски професор заради извршување на кривичното дело или, пак, дека може да се очекува дека во иднина ќе ја злоупотреби.
„Ниту, пак, постои каква било поврзаност на дејствијата кои му се ставаат на товар со неговата работа и животен повик за едуцирање студенти“,
рече адвокатката.
Со завршните зборови на обвинетите и нивните бранители, судскиот процес за случајот „Софтвери“ во кој првообвинет е поранешниот генерален секретар на Владата, Драги Рашковски се приведува кон крај. Завршни зборови ќе има и на наредното рочиште, по што се очекува да се одреди датум за изрекување пресуда.
Обвинителството, пакј, своите заврши зборови ги даде на 13 мај и во нив му предложи на судот да ги осуди на казни соодветни на сторените кривични дела, со што ќе влијае како на специјалниот, така и на генералниот план на превенција.
Случајот за Рашковски го отвори „360 степени“ откако во март 2021 година објавивме дека Генералниот секретаријат на Владата купил софтвер за сообраќајни прекршоци вреден 81 000 евра, иако ниедна институција ниту го барала, ниту го користи, како и дека пред да го купи, како генерален секретар на Владата, тој лично развил таков софтвер за сообраќајни казни и го патентирал.
Институцијата надлежна да казнува за сообраќајни прекршоци – МВР, а не Владата, тогаш одговори дека ниту барало ниту планира да го користат софтверот за кој никој не го прашал.
Предметот што го отвори Основното јавно обвинителство за гонење организиран криминал и корупција, потоа се прошири и по завршување на истрагата беше поднесено обвинение кое опфаќа четири набавки, и тоа на: систем за биометриска идентификација; софтвер за определување на просечна брзина на возила во сообраќајот и изрекување на казни; ANPR-камери за препознавање регистарски таблички за возила; и на метални кабини за потребите на системот на биометриска идентификација и систем за автоматско препознавање на регистарски таблички.
Покрај тендерите, дел од обвинението за предметот е и исплата на хонорари.
Рашковски како првообвинет се гони за делата злоупотреба на службената положба и овластувања и перење пари. Со него се обвинети уште шест лица поврзани со фирмата „Инвока“, од која бил купен софтверот за сообраќајни прекршоци, но и лица кои биле соработници, а некои од нив и хонорарци во Владата: Ивица Димитровски, Игор Христов, Даниел Станчев, Ирена Ивановска, Игор Ивановски и Маја Силјановска.