По сè што поминавме како народ и нација, додава Димитров, заслужуваме европска преговарачка рамка, процес каде што ќе се натпреваруваме со другите од Западен Балкан, па и со Бугарија во однос на демократијата, слободата на медиумите, економијата…
Францускиот предлог не нè носи кон членство во ЕУ. Ние сакаме да ги почнеме преговорите или сакаме да ги завршиме преговорите и да влеземе во членство, затоа што нè носи во едно тесно сокаче што е исклучително комплицирано, обременето со барањата на Бугарија, при што се прават преседани и за други држави кандидати што ќе следуваат после нас, оценува поранешниот вицепремиер за евроинтеграции и ексшеф на дипломатијата Никола Димитров.
Тој во изјава за медиумите пред панел-дискусијата организирана од Институтот за демократија (ИДСЦС) и Институтот за европска политика (ЕПИ) по повод презентација на документот „Бугарското вето на македонските евроинтеграции: Какво јаболко може да загризе Македонија?“, оцени дека со францускиот предлог се оди под нашите позиции и црвени линии, и се внесуваат билатералните прашања во преговарачката рамка. Димитров додава дека таа концесија е направена многу лесно, без притоа да се побара во најмала рака Бугарија да ја тргне унилатералната декларација од македонскиот јазик, а одговорноста за тоа ја префрла на Владата.
„Не може во Северна Македонија ние да впишуваме бугарска заедница во Уставот на барање на Бугарија, а Бугарија за мнозинскиот народ, за македонскиот народ кој зборува македонски јазик, уште не е на чисто со македонскиот идентитет. Ние не бараме да ни го признае јазикот. Државите не признаваат јазици, но имаат обврска да го почитуваат правото на самоизјаснувње и самоопределување на македонскиот народ. Тоа што го направи Грција со Преспанскиот договор. Проблемот на овој предлог е прво што не го решава македонско-бугарскиот проблем затоа што негирањето уште постои. Додека Бугарија не се откаже од таа агенда, да не отрезни нас Македонците, тој проблем нема да биде решен, и ние не можеме да го затвориме македонското прашање со последната држава што има проблем со тоа, тоа е Бугарија“,
оценува Димитров.
Според него, проширувањето мора да биде врзано со реформи бидејќи ако се вметне внатре билатерална желботека, се руши целата суштина. По сè што поминавме како народ и нација, додава Димитров, заслужуваме европска преговарачка рамка, процес каде што ќе се натпреваруваме со другите од Западен Балкан, па и со Бугарија во однос на демократијата, слобода на медиумите, економијата,…
„Ние имаме еден геополитички момент во Европа каде што се зголемува потребата од успех. За да им се испорача на Украина и Молдавија, потребно е да се мрднат работите и на Западен Балкан, пред сè, околу нас и околу Албанија. Меѓутоа, не може тоа сè на наша глава пак да се удри – земја која најмногу се испатила и се измачила чекорејќи по европскиот пат“,
вели Димитров.
Прашан од новинарите за неговата работа како вицепремиер и дали тој чувствува одговорност, Димитров нагласува дека неговиот ангажман се гледа во предлозите што доаѓаа во разговорите за надминување на спорот со Софија додека тој беше шеф на дипломатијата, односно вицепремиер.
„Предлозите не доаѓаат од небо, предлозите некој треба да ги изработи. Каков беше германскиот предлог, каков беше португалскиот предлог и како за шест месеци од првата недела кога падна нашата нота до ОН стигнавме сега до ова дереџе“,
рече Димитров.