Доколку лицето Н.К. од Цетиње, а не полицијата, спречило поголем масакр, обвинителството може тоа да го квалификува како нужна одбрана, а тој кривично да не одговара, вели адвокатот Жељко Ѓукановиќ за „Вијести“, зборувајќи за настанот во Цетиње, во кој напаѓачот Вук Бориловиќ усмрти десет лица.
Ѓукановиќ за „Вијести“ објаснува дека нужната одбрана, како што е експлицитно пропишана во Кривичниот законик на Црна Гора, сама по себе претставува основа која исклучува постоење на кривично дело.
„Тоа е одбрана што е апсолутно неопходна за сторителот да одбие симултан или неизбежен незаконски напад, за свое или зa доброто на друг. Сепак, со оглед на досега објавените детали во медиумите, се појавија мислења дека тоа е прашање на крајна нужда, што според мене не е основано“,
вели Ѓуканович.
Тој објасни дека крајна нужда постои како статут во Кривичниот законик на Црна Гора, но дека тоа не е кривично дело.
„Тоа постои само во случај кога делото е сторено со цел сторителот да се отстрани од својот имот или од имотот на друг или во непосредна опасност која на друг начин не можела да се отстрани, со напомена дека изворите на оваа опасност можат да бидат природни катастрофи, како пожар, поплави и слично“,
објаснува адвокатот.
Ѓукановиќ појаснува дека, наспроти тоа, кога станува збор за опасност што ја предизвикува некое друго лице, суштинската разлика е дали овие дејствија биле преземени, односно насочени кон повреда на нечија правна сопственост.
„ За да кажеме дека станува збор за крајна нужда тогаш треба да се работи за предизвикана опасност што не е преземена со цел да се повреди нечија правна сопственост“,
додава тој.
Адвокатот посочува дека без разлика на тоа што вештачењето треба да го утврди сторителот на ова невидено кривично дело, неговиот категоричен став е дека ова лице во ниту еден случај не смее да одговара кривично, односно дека не сторило кривично дело.
„Ова е затоа што за постоење на кривично дело потребно е да се претпостави дека делото е незаконско. Но, во овој страшен настан, на народната јавност и е повеќе од јасно дека нема незаконитост во постапувањето на лицето кое го уби сторителот на ова кривично дело, бидејќи неговата постапка беше неопходна да се направи за да се заштити загрозеното добро – што во овој случај е живот на невини луѓе. Со чувство на длабоко жалење за трагичната и нескриена загуба на нивните животи, никој кој рационално и чувствително гледа на сите елементи на овој трагичен настан не може и не треба да биде во дилема дека лицето кое го уби сторителот на ова страшно злосторство постапил во неопходна самоодбрана, што е експлицитна основа за исклучување на постоењето на кривично дело, со напомена дека крајната нужда е општо прифатен статут во кривичното законодавство во сите земји“,
вели Ѓукановиќ.