Околу 90 проценти од „напредните економии“ се очекува да се вратат на приходот по глава на жител до 2022 година. Сепак, само околу една третина од „економиите во развој и во развој“ се очекува да го постигнат тоа
Првиот човек на оваа банка потсетува дека дури и пред пандемијата, половина од „земјите со ниски примања“ имаа потешкотии во враќањето на долгот или беа „изложени на голем ризик“ да не можат воопшто да го отплатат
Напредните економии ги доживуваат своите најдобри денови, а земјите со ниски примања ги доживуваат најлошите, бидејќи светската економија годинава ќе забележи најсилен раст во последните 80 години, но сиромашните земји кои немаат дури ни вакцини против ковид, ќе продолжат да заостануваат, констатира денеска Светската банка со седиште во Вашингтон, во прогнозата за глобалниот раст за 2021 година.
Како резултат на силното закрепнување во „неколку големи напредни економии“, вклучувајќи ги и САД Светска банка ја зголеми рогнозата за глобален раст за оваа година за1,5 поени и сега инесува 5,6 проценти.
Од друга страна, „економиите во формирање и во развој“ ќе заблежат раст од шест проценти.
„Во принцип, стапката на раст е доста импресивна. Но, тука Кина игра важна улога, со очекуван раст од 8,5 проценти“, вели Аихан Косе,
потпретседател на Светска банка, за АФП.
Но, ако се исклучи Кина, растот на „економиите во формирање и во развој“ ќе биде само 4,4 проценти, а ако се земат само „земји со ниски приходи“, растот ќе биде под два проценти, прецизира тој.
„Напредните економии имаат најдобри денови, а земјите со ниски примања најлошо“,
рече тој, додвајќи дека креаторите на политиките треба да имаат предвид дека „апсолутно е потребно брзо вакцинирање и вакцинирање насекаде, не само во напредните економии“.
„Вакцинацијата доцни и треба да се грижиме за новите бранови ковид“,
коментира Косе.
Претседателот на Светска банка Дејвид Малпас, пак смета дека додека има охрабрувачки знаци на глобално закрепнување, пандемијата продолжува да ги влошува сиромаштијата и нееднаквоста во земјите во развој низ целиот свет.
Околу 90 проценти од „напредните економии“ се очекува да се вратат на приходот по глава на жител до 2022 година. Сепак, само околу една третина од „економиите во развој и во развој“ се очекува да го постигнат тоа.
Како резултат на тоа, јазот во приходите по глава на жител помеѓу напредните економии и најсиромашните земји, кој се намали пред пандемијата, ќе стагнира, па дури и ќе се прошири.
Соединетите држави имаат корист и од големите стимулативни пакети и од брзата и ефективна кампања за вакцинирање, а Кина има корист од силното барање за закрепнување на трговијата.
Сепак, и покрај историското закрепнување, глобалниот бруто домашен производ ќе биде за околу два проценти понизок од проекциите за оваа година направени пред пандемијата, објави Светска банка.
„Економиите со ниски примања акумулираат тешкотии, бидејќи се засегнати од растечката несигурност. Другите ризици ја замаглуваат иднината на земјите во развој, особено инфлацијата“,
подвлекува Светска банка., додавајќи дека веруваат дека забрзувањето на инфлацијата ќе биде привремено.
Неможност за отплата на долгот
Но, засега „земјите со ниски примања“ се борат со растот на цените на храната, кои сочинуваат околу половина од потрошувачката на домаќинствата. И тоа доведува до растечка несигурност во храната во тие земји, се вели во извештајот на Банката.
„Затоа, внимателно се следи овој индикатор, особено затоа што ако инфлацијата не беше привремена и централните банки реагираа (со зголемување на каматните стапки), тоа ќе имаше последици врз економијата во развој“,
рече Косе.
Со несинхронизирано економско закрепнување ширум светот, наглиот пораст на каматните стапки, особено во Соединетите држави, дополнително ќе ги ослабне оние земји кои ќе се соочат со зголемени трошоци за рефинансирање на нивниот долг.
Дејвид Малпас потсетува дека дури и пред пандемијата, половина од „земјите со ниски примања“ имаа потешкотии во враќањето на долгот или беа „изложени на голем ризик“ да не можат воопшто да го отплатат.
Затоа тој повикува на „континуирана глобална соработка“ и учество на приватниот сектор за да се намали долгот на најсиромашните земји.
Преку Г20, Светска банка и ММФ покренаа иницијатива за запирање на сервисирање на долгот на десетици „земји со ниски примања“. Но, тој аранжман истекува кон крајот на оваа година.