На прашањето, дали тоа се надвор од официјалните, германскиот и португалскиот предлог, кои што ги знае јавноста, Димитров одговара:„Не, зборувам за други“, но не дава други детали
Во Договорот, одредбата за немешање во внатрешните работи е реципрочна. Нашата обврска да не се мешаме во бугарските внатрешни работи постои, но постои и обврска за Бугарија да не се меша во внатрешните македонски прашања. Тука, можеби, прво прашање е правото на самоопределување и самоизјаснување и тука е тој судир на позициите со договорот и правната рамка на некој начин што ја прави договорот, вели во интервју за Радио Слободна Европа, вицепремиерот за евроинтеграции Никола Димитров.
Во однос на ангажманот на ЕУ во решавање на спорот, Димитров го истакнува оној на Шарл Мишел и на Урсула фон дер Лајен, а од друга страна пак вели дека „имавме ситуација кога имаше паралелни предлози во изминативе месеци и со германското претседателство и со португалското претседателство, коишто не придонесоа кон решение, туку на некој начин ја искомплицираа“.
На прашањето дали тие се надвор од официјалните, германскиот и португалскиот предлог, кои што ги знае јавноста, Димитров одговара:
„Не, зборувам за други“,
вели вицепремиерот за РСЕ, но не дава други детали.
Во врска со најавениот план 5+1 на самитот Брдо кај Крањ неодамна, Димитров вели дека тука се битни две точки од кои едната е дали техничката влада во Бугарија може да испорача зелено светло за усвојување на преговарачката рамка и одржување на првата меѓувладина конференција
„Вкупниот пакет мора да содржи почеток на преговорите, значи усвојување на преговарачката рамка, одржување на првата меѓувладина конференција. Нам ни е исклучително важно македонскиот јазик, македонскиот идентитет, што е апсолутно наша работа, прашање за македонскиот народ. Нам ни е исто така многу важно пристапниот процес да носи европеизација – дали одиме напред кон ЕУ, отвораме кластери, исполнуваме одредници итн, да зависи од реформите дома. Не, не може да зависи тој процес од работи што не се на накој начин во наша ингеренција, на пример работата на Комисијата за историски и образовни прашања. Ако нашиот прогрес во ЕУ зависи од историчарите тогаш многу тешко тој процес можеме да го наречеме европеизација. Исто така е исклучително важно една одредба од Договорот за пријателство, членот 14, кој што вели дека Договорот не може да влијае на права и обврски што државите, договорни страни, обете ги презеле по други меѓународни конвенции, договори итн. Членот 14 е, на некој начин, врзан или е другата страна на заложбата за немешање во внатрешните работи, бидејќи и ние и Бугарија имаме извесни права и обврски коишто сме ги презеле по други меѓународни конвенции и тоа не значи мешање во внатрешните работи. На пример, Европската конвенција за човекови права и нашата улога како држава членка на Советот на Европа“,
вели Димитров.
Во контекст на изјавата на министерот за надворешни работи Бујар Османи дека за сите точки со Бугарија може да се најде решение, дека најголемиот проблем практично е ќор-сокакот во Комисијата за историски и образовни прашања и дека проблем има кај членовите од двете страни, Димитров вели дека владите може да создадат позитивна клима, амбиент, атмосфера, за непречена работа на историчарите, на накој начин, да ги остават тие прашања на општеството, нешто низ што поминале многу европски држави.
„Политичарите не можат да им наредат на историчарите што да прават и што да не прават. Значи нашата задача е позитивен амбиент. Проблемот во работата на оваа Комисија е пред се идејата дека нивната работа треба да биде услов за нашиот напредок кон Европската Унија. Кога ќе се стави тој притисок и таа уцена, не само што не се прави позитивен амбиент, туку се прави негативен амбиент и затоа мислам дека без разлика на желбите, големиот проблем во сегашната констелација на односи, позиции и политика по ова прашање е токму во тоа. Се сака резултати од таа Комисија за историски и образовни прашања, меѓутоа се направи амбиент на уцена“,
додава тој.
На прашањето зошто годинава Извештајот на ЕК за напредокот не предизвика голем интерес во јавноста, како што беше претходно, Димитров вели тоа се должи на немање акција по извештајот веќе премногу години.
„Првиот позитивен извештај го добивме во 2009, од тогаш имаме серија на позитивни извештаи, со исклучок на тешката криза за времето на Груевски во 2016, 2017, тоа време. Кога Комисијата вели – земјата е спремна да почне преговори, а земјите членки тоа не го прават, јасно е дека вредноста на овие извештаи паѓаат во очите на граѓаните. Мислам дека тоа се однесува на целиот Балкан, на пример за Косово за визната либерализација“,
вели Димитров во интервју за РСЕ.
Целото интервју може да го погледнете на следниот линк.