Активистот Кочо Андоновски, еден од организаторите на најавената Парада на гордоста, во дебата на „360 Степени“, зборуваше за една од тезите на противниците на парадата, односно зошто треба да се слави и јавно да се истакнува гордоста на лицата припадници на ЛГБТИ заедницата, а не на хетеросексуалците.
– Прво, зошто треба да се протестира и да се бараат работничките права, на пример, на 1 мај? Затоа што ако ако си видлив, ти постоиш. Ако постоиш, имаш права. А ако не си видлив, не постоиш. Ако не посотиш, немаш ни права. Втората работа е, за токму ваквите реакции и целиот „хејт“ којшто беше деновиве по објавувањето на парадата, покажува колку е потребна парадата на гордоста. Тоа е јавен протест и одбележување на еден ден во годината за една заедница која историски доживеала прогон и стигма како ретко која друга заедница. Која во Втората светска војна заедно со Евреите беше во холокаустот, кадешто луѓето беа обележувани со превртени розеви триаголници. Токму тие историски лекции нас ни кажуваат дека никогаш не треба да престанеме да зборуваме за нашите права и да ги бараме нашите права. Исто така, ако сега излеземе на улица, ќе видиме на секои 20 метри барем по еден хетеросексуален пар кој се држи за рака, се гушка, си шетка, си шепоти, некаква љубов доживува, некакви сентиментални, интимни моменти, и сите тоа така ќе го гледаат. Но, ако се две жени или двајца мажи, веднаш е тоа нешто сосема друго. Иако истото го прават. Хетеросексуалците имаат своја парада 365 дена во годината. И никој ништо не им кажува. Ние еден ден сакаме да ги побараме нашите права и да излеземе на улица и сите имаат против. Тоа укажува колку ние сме во право и колку мора да ја направиме оваа парада – рече Андоновски.