Иранските ракетни напади врз базите во Ирак во кои се сместени американските трупи не беа со цел да се предизвикаат жртви, анализираат американски експерти.
Како поткрепа на својата теза за нападите кои предизвикаа загриженост во светската јавност и коментари дека на прагот е трета светска војна, аналитичарите посочуваат повеќе елементи што говорат дека намерата била да се покаже сила, а не да се предизвикаат жртви.
Некои од нив се:
– Иран знае дека во раните утрински часови американските трупи спијат и шансите за нанесување жртви се помали;
– Иран исто така знае дека САД имаат силна воздушна одбрана која веројатно би била во состојба на готовност. Во таа смисла, Техеран знае колку неговите ракети би се спротивставиле на ваквата технологија;
– Ракетните напади немаат смисла ако целта на Техеран беше да нанесе жртви кај американските трупи – како што некои ветија дека ќе направат. Сепак, тие се во улога на извршување на наредбата на врховниот лидер Камнеи за отворено спротивставување на американските воени цели како одговор за убиството на иранскиот генерал Касем Сулејмани.
Наредбата на Камнеи беше збунувачка кога првпат беше соопштена бидејќи САД би преовладале при директен воен конфликт. Дали Врховниот лидер нарачува празно покажување на сила?, реторички прашуваат експертите.
Експертите имаат три можни објаснувања за акцијата.
Прво, дека Камнеи не е во допир со реалната слика за она што неговата војска може да го постигне и ја прецени ефикасноста на нападите. Ова би било изненадувачки со оглед на неговата вклученост и познавање на иранските воени работи.
Второ, таа умереност не успеа, и ова во голема мера е празен сигнал – напад врз воени цели среде ноќ со мал број ракети – дава можност за смирување на топката, што двете страни на крај може да го посакаат. Ова би било логично, со оглед на тоа што ниту Техеран ниту Вашингтон немаат многу да извлечат од продолжената борба.
Трето, ова може да биде обид на Иран да ги стави САД во лажно чувство на сигурност – дека Иран е воено слаб – додека во заднина се работи на асиметричен и силен одговор.
„Ако нападите во Ирак се навистина целосен опсег на силата на Иран, тие со себе носат уште еден ризик: Администрацијата на Трамп да помисли дека нивниот напредок во изминатата недела се исплатил, а Иран е победен. Ова би ризикувало понатамошно ирационално дејствување од Вашингтон, можеби не само против Иран туку и против другите непријатели. Исто така, го прави Иран да изгледа слаб, што може да ги охрабри другите регионални противници на Техеран“, коментираат американски аналитичари.
Тие признаваат дека одговорот на Иран за убиството на Сулејмани секогаш бил тешко да се предвиди. Но, ако овие нападите се навистина сето она што Техеран го предвидел како одмазда за убиството – малкумина би очекувале да следува отворање ново светско воено жариште во блиска иднина.
поврзани вести:
Одмазда за убиениот генерал Сулејмани: Нападнати воени бази со американски војници во Ирак