„Значи ние не треба националистички да настапуваме, ниту можеме да настапуваме, меѓутоа може надвор со консензус да одиме, тогаш ќе не почитуваат. Не се работи за партиски прашања, се работи за национални прашања – нешто за што навистина треба да има консензус“, изјави претседателката во интервју за Сител
Не сум за нови црвени линии, јас сум за договор дома. Ако одиме надвор со консензус, тогаш ќе не почитуваат, изјави претседателката Гордана Сиљановска-Давкова во интервју за телевизија Сител, коментирајќи ја предлог-резолуција што ја претстави лидерот на СДСМ Венко Филипче за европските интеграции.
„Веќе нема црвени линии, линиите се веќе прегазени или избришани со гума. Она што требаше ние да го сториме, бидејќи ова не е веќе некој нов предлог, пред него имало неколку декларации, една од нив направена и со помош на МАНУ. Очекував и се израдував, ама за многу кусо време дека ќе седнат лидерите на партиите, седнаа, ги закопаа секирите, и јас мислев тоа е оној моментумот политички кога ќе одат заедно во Брисел и ќе речат – видете ние веќе не знам колку пати посегнавме по уставни измени, резултат нема, очигледно не е тоа решението. Уставот се менува, но политиката на соседите кон нас останува иста. Ајде и ние малку да бидеме по моделот на бугарските или грчките политичари, не мора да го менуваме Уставот, ама да седнеме и да изградиме платформа на преговори. И да не одиме никаде надвор и со никого да не разговараме пред да повикуваме на тоа. Што мислиме заедно дека е можно, а што мислиме дека е неможно. И како да тргнаа работите, одеднаш ја видов посетата на лидерот на СДСМ на Брисел и тој рече дека е спремен да го жртвува својот мандат само да сме исчекореле. Ако имате еден чекор – уставна измени и потоа пречка, ништо не сте сториле, само сте го смениле Уставот – тоа не е црвена линија. Јас не сум за линии, јас сум за договор дома“,
нагласи претседателката.
Според неа, национализмот се случил онаму каде што не смеело да се случи – во Европскиот парламент.
„Национализмот се случи таму каде што не смееше – во Европскиот парламент. Тоа не беше слобода на говор, тоа беше говор на омраза. Не беа застапници на тој говор само десните партии, туку сите застанаа зад тоа дека се обединиле и го урнале нашиот предлог. Значи ние не треба националистички да настапуваме, ниту можеме да настапуваме, меѓутоа може надвор со консензус да одиме, тогаш ќе не почитуваат. Не се работи за партиски прашања, се работи за национални прашања – нешто за што навистина треба да има консензус“,
посочи Сиљљановска-Давкова.
Во однос на идејата за уставни измени со одложено дејство, таа рече дека не се во прашање ограничените или нарушените права на граѓаните кои се декларираат како Бугари во Македонија.
„Не е тоа во прашање, бидејќи нивните права споменати или не споменати во преамбулата, тие се заштитени бидејќи ние во Уставот имаме одредби за заштита на правата на малцинствата. Мојот проблем е како може да барате од другиот да го стори тоа што вам ни нормативно ни фактички не ви паѓа на ум. Во бугарскиот Устав нема одредби за заштита на малцинствата ама има одредби за заштита на Бугарите било каде надвор. Само ние се самоограничуваме во Уставот. Впрочем и Венецијанската комисија и препорачува на Бугарија во 2008 да го смени Уставот низ призма на оценка на заштитата на малцинските права. Ако некој ве негира, вели дека не постои македонска нација, вели дека дури и не постои македонски јазик, а вие велите дека тоа ви е гарантирано, тогаш нешто не е во ред кога се бара сега вие да го смените Уставот и под други да ги ставите Бугарите, а тие да продолжат да ве негираат, да продолжат да негираат дека треба да влезете во Советот за малцинства дури и да продолжат да ви го негираат правото на здуржување и покрај пресудите на судот во Стразбур. Тоа не е наш проблем, тоа е проблем на Советот на Европа“,
децидна е Сиљановска-Давкова.