Според Клековски, меѓу осигурениците најверојатно има македонски државјани кои живеат во странство, а кои не се одјавиле од земјава и продолжуваат да користат здравствено осигурување, но не ја исклучува можноста да има и лажни осигуреници
Вкупниот број осигуреници на здравствено осигурување е над 1 милион и 820 илјади осигуреници, што е повеќе од бројот на жители според последниот попис, информира денеска директорот на Фондот за здравствено осигурување Сашо Клековски. Тој додаде дека Фондот веќе има иницирано формирање на интерсекторска работна група со цел да се утврди точниот број на здравствени осигуреници.
Според Клековски, меѓу осигурениците најверојатно има македонски државјани кои живеат во странство, а кои не се одјавиле од земјава и продолжуваат да користат здравствено осигурување, но не ја исклучува можноста да има и лажни осигуреници.
„Над половина од здравствените осигуреници се по други основи, а не по основ на плата и на осигурени деца. Покренавме иницијатива пред Влада да се преиспитаат критериумите. Тоа е интерсекторска работа која ќе потрае бидејќи имаме помалку жители од тоа што во моментот имаме здравствени осигуреници“,
истакна Клековски.
Од Фондот за здравствено осигурување ќе иницираат и измени на Законот за здравствена заштита со цел да се подобри системот на контрола кај издавањето на боледувањата, тие да се даваат на оние пациенти на кои тоа навистина им е потребно.
„Во основа имаме околу 17 илјади боледувања заради болест и околу 10 илјади породилни боледувања. Зголемениот број на барања на контроли произлегува од тоа што во институции од јавниот сектор има значаен број вработени кои се на боледување. Во здравството имаме клиники каде 20 проценти од вработените се на боледување, а посебен проблем имаме со боледувањата во полиција, царина и одбрана и во основа веќе физички не можеме да одговориме на сите барања за боледувања, така што размислуваме како да предложиме измени за да се подобри системот на контрола на боледувањата“,
вели директорот на Фондот.
Според него, често се случува при зголемен обем на работа, персоналот, за да ги избегне обврските на работа, да земе боледување.
„Кога тие ќе земат боледување, се поттикнуваат и другите вработени да бараат начин да го избегнат зголемениот обем на работа. Кај матичните лекари има јасно пропишани стандарди како може да се даваат боледувања, но ако ги погледнете дијагнозите дека покрај акутните респираторни заболувања, скоро 50 проценти од боледувањата во Фондот се за болести на ‘рбетниот столб, а кој било вработен над 50 години ако му го снимите ‘рбетот ќе излезе дека има спондилоза или лумбаго, тогаш станува субјективно дали треба да се оди или не на работа“,
изјави Клековски.
Дополнителна мотивација за земањето боледувања, според Клековски, се и колективните договори во кои е предвидено 90 до 100-процентна исплата на плата во време на боледување, што во однос на приходите значи дека на вработените им е сеедено дали се на работа или не. Друг момент се и ниските плати во некои институции во јавниот сектор, поради што луѓето земаат боледувања за да може да работат и втора работа.