Веднаш до Министерството за здравство, се наоѓа барака во сопственост на овој владин ресор, која пред повеќе од една година беше руина.
Со макотрпна работа, бараката е реконструирана. Веќе една година е место каде што се сместуваат родителите чии деца се лекуваат од малигни заболувања на детската клиника. Оваа родителска куќа била идеја на група пријатели кои го имале истото искуство. Го формирале здружението „Сано“, со една цел – да им пружат рака на родителите кои се соочуваат со најтешкиот предизвик во животот.
„Исклучиво со хуманитарни средства, успеавме овој објект да го направиме наше гнездо, место каде што родителите може да се чувствуваат барем на кратко спокојно, да соберат сила, да се избањаат, да отидат расположени во соба на детето, затоа што само расположен родител може да го поттикне детето да се бори со оваа тешка болест“, вели Марија Тасев, претседател на здружението „Сано“.
Престојот во куќата се регулира согласно препораките на лекарите од хемато-онколошкото одделение. Додека трае лекувањето на детето, родителите се тука, без да имаат никакви трошоци. За набавување храна, чистење, но и давање поддршка, задолжени се волонтерите на „Сано“. Некои од нив, и самите ја победиле болеста додека биле деца.
„Мојата цел и задача е да им помогнам, да им дадам психолошка поддршка на децата коишто моментално се лекуваат преку најразлични работилници. Најчесто се одредени фигури од глина, разговор, било што на нив им е потребно во моментот и како тие најдобро се чувствуваат и што најмногу би сакале да прават. Мојата цел исто така, е да им покажам и на родителите дека постои надеж и дека покрај тој непосакувано неизбежен настан, животот е многу убав и постои живот после рак“, порачува волонтерката Андријана Серафимовска.
Иван Христов е млад психолог, кој веќе неколку месеци ги обучува волонтерите во „Сано“, на кој начин да им пристапат на родителите чии деца се болни.
„Да се направи еден разговор кој е конструктивен со еден родител, да се даде еден среќен момент на дете кое е во некаква тешка состојба за мене значи многу, заради тоа што за мене и за останатите значи многу малку да се даде, а за луѓето кои се од другата страна значи многу да се прими“, вели Христов.
Свој придонес даваат и млади луѓе од Волонтерскиот центар Скопје, организација која ја формирале поранешни ЕВС (Ивиес) волонтери.
„Нашата улога е да обучиме и мотивираме млади локални волонтери кои ќе бидат активни во овој центар и преку тоа ги користиме и ги споделуваме искуствата на веќе постоечките волонтери од другите Европски земји кои биле на слични вакви проекти, односно биле во поддршка на ваков центар и своето искуство го пренесуваат на нашите млади. Работиме на одредени методи како полесно да се справат со предизвиците и активностите кои се случуваат во овој центар“, информира Никола Станкоски, од Волонтерскиот центар Скопје.
Иако се работи за тежок период низ кој поминуваат родителите и болните дечиња, од здружението „Сано“ секогаш со позитивна енергија порачуваат:
„Ние тука навистина искрено веруваме и знаеме од лично искуство дека ова е само една болест која децата ќе ја победат и животот ќе продолжи понатаму. Тогаш родителот верувам сфаќа кои се вистинските вредности и семејството се зајакнува и продолжуваат понатаму со други предизвици“, порачува Марија.