Тарнер се прослави и стана еднa од најголемите изведувачи во светот како соло уметник и една од клучните поп-икони во 1980-тите. Често нарекувана кралица на рокенролот, Тина Тарнер беше славна по своите енергични сценски настапи и по моќниот вокал
Музичката ѕвезда Тина Тарнер почина на 83-годишна возраст во Швајцарија, по долго боледување, соопшти денеска нејзиниот портпарол.
„Тина Тарнер, кралицата на рокенролот, почина денеска по долго боледување во нејзиниот дом во Киснахт во близина на Цирих, Швајцарија. Светот изгуби музичка легенда и модел“,
пишува во соопштението на претставникот на починатата пејачка.
Таа последната година, како што пишуваат светските медиуми, се бореше со последиците од ракот на дебелото црево, кој ѝ беше дијагностициран во 2016 година, додека во 2017 година ѝ беше извршена трансплантација на бубрег.
Тарнер се прослави и стана една од најголемите изведувачи во светот како соло уметник и една од клучните поп-икони во 1980-тите.
Таа ја потврди и ја зајакна улогата на црните жени во рокенролот, дефинирајќи ја ерата на музиката во која создаваше до таа мера што легендарниот фротмен на Ролинг Стоунс, Мик Џегер, призна дека таа е негова инспирација.
Често нарекувана кралица на рокенролот, Тина Тарнер беше славна по своите бурни и енергични сценски изведби и по моќниот вокал, пишува Би-би-си.
Таа освои осум награди „Греми“ и беше примена во „Рокенрол куќата на славните“ во 2021 година како соло изведувач, откако претходно беше примена во неа заедно со нејзиниот поранешен сопруг Ајк Тарнер во 1991 година.
По приемот како соло изведувач, „Куќата на славните“ забележа дека таа ја „проширила некогаш ограничената идеја за тоа како една црна жена може да освои сцена и да биде и моќ и повеќедимензионално суштество“.
Родена во Тенеси, како Ана Меј Булок, во семејство на мајка работничка во фабрика и татко баптистички свештеник, таа најпрво се прослави како една од водечките пејачки на бендот на нејзиниот сопруг Ајк Тарнер – „Кралеви на ритамот“ (The Kings of Rhythm).
Парот вкуси комерцијален успех со Fool in Love и It’s Gonna Work Out Fine, кои се најдоа на американските топ-листи во раните 1960-ти.
Другите нивни хитови ги вклучуваат Nutbush City Limits од 1973 година, за малиот град во кој е родена Тарнер. Но, физичкото и емоционалното малтретирање од страна Ајк го зема својот данок.
Токму тој го промени нејзиното име, од роденото Ана Меј Булок, во Тина Тарнер – одлука што ја донел без нејзино знаење.
Таа се присети на траумата што ја претрпела во текот на нивната врска во нејзините мемоари од 2018 година „Мојата љубовна приказна“ (My Love Story).
„Толку пати го користеше мојот нос како боксерска вреќа што можев да вкусам крв што ми тече низ грлото кога пеев“,
напиша таа.
По разводот со Ајк, таа ја обнови својата кариера и стана една од најголемите поп и рок-ѕвезди од 1980-тите и 1990-тите, со хитови како Let’s Stay Together, Steamy Windows, Private Dancer, со истоимената тема за филмот „Златно око“ од серијалот за Џејмс Бонд, потоа хитовите I Don’t Wanna Fight and It Takes Two, дует со Род Стјуарт.
По разводот со Ајк, таа среќата ја најде со својот втор сопруг, германскиот музички директор Ервин Бац. Тие почнаа да се забавуваат во средината на 1980-тите, а се венчаа во 2013 година.
Двојката живееше во Швајцарија, а Тарнер доби швајцарско државјанство. Тој ѝ донира еден од своите бубрези во 2017 година, откако беше откриено дека боледува од бубрежна инсуфициенција.
Таа, исто така, претрпе трагедија со самоубиството на нејзиниот најстар син Крег во 2018 година. Негов татко беше поранешниот колега од бендот на Тарнер, Рејмонд Хил.
За животната приказна на Тарнер беше снимен биографски филм во 1993 година со наслов „What’s Love Got To Do With It“, кој ѝ донесе на Анџела Басет номинација за Оскар за улогата на ѕвездата.
Во едно од нејзините последни интервјуа во 2018 година, Тарнер рече:
„Луѓето мислат дека мојот живот беше тежок, но мислам дека тоа беше прекрасно патување. Колку повеќе старееш, толку повеќе сфаќаш дека не е сè во тоа што се случило, туку како се справуваш со тоа.”