Постоечкиот Закон за безбедност и здравје при работа е донесен во 2007 година и низа истражувања покажуваат дека не е постигнат очекуваниот прогрес
Стапката на смртни случаи изнесува 3,19 што значи дека на секои 100 илјади вработени, умираат 3 до 4 работници, додека стапката на повреди на работа е 19,18
Податоците на Македонското здружение за заштита при работа, кое од 2008-та секоја година редовно објавува извештаи за повреди и несреќи на работното место, покажуваат дека во 2019 година, стапката на смртни случаи при работа е намалена, но стапката на повреди на работното место е зголемена.
Според последниот извештај за 2019 година, евидентирани се 178 несреќи при работа, од кои 25 биле со фатални последици.
Стапката на смртни случаи изнесува 3,19 што значи дека на секои 100 илјади вработени, умираат 3 до 4 работници што е прилично висок процент во однос, на пример, на Велика Британија ,каде стапката е 0,5. Во однос пак на повредите на работа, стапката е 19,18 и таа е повисока во споредба со 2018 година, кога изнесувала 16,3.
Ова укажува на потребата од донесување на нов закон за заштита и безбедност при работа.
Од Министерството за труд и социјална политика најавуваат дека до крајот на оваа година сегашниот нацрт- закон ќе се претвори во закон.
Пандемијата е една од причините кој го успори неговото изготвување, но првичен нацрт-текст на новиот Закон за безбедност и здравје при работа постои, кој во текот на оваа година ќе биде ставен на дебата, консултации и усогласувања.
Како главен проблем при имплементацијата на досегашните мерки се посочува човечкиот фактор, а како причини за недоследната примена – финансискиот аспект, едукативниот фактор, факторот на свест и одговорност, покажува анализата на Македонското здружение за заштита при работа и Асоцијација за правно-економски истражувања и едукација „Јуридика“ кои неодамна ја објавија и публикацијата „Безбедност и здравје при работа – Мониторинг на состојбата“ за слабостите при имплементацијата на законот.
„Недостатокот на разбирањето за значењето на превенцијата од повреди, професионални болести и смрт на работните места (како последица на несреќа или повреда) претставува значаен негативен фактор во примената на нормите предвидени во целокупниот правен систем за БЗР. Законските одредби, иако имаат голем број недоследности, најголем удар добиваат токму од непримената или делумната примена во пракса, која во многу случаи е резултат на немањето свесност и одговорност за значењето на системот на БЗР, како и нискиот етичко-морален профил на личноста (незрелоста) која е одговорна за примена на мерките за БЗР. Тоа во многу случаи е работодавачот, но се јавува и работникот, како и вработените во надлежните државни органи за надзор и контрола на примената на одредбите за БЗР“,
се наведува меѓудругото во публикацијата.
Имајќи предвид дека клучна улога во спроведувањето на законот имаат и инспекциските служби, кои, друг проблем претставува малиот број на инспектори во однос на бројот на компании, немањето на унифицирана пракса на постапување на целата територија на државата, па се до прашањето за достоинствена плата.
Сето ова, резултира со квантитативен и квалитативен пад на квалитетот на надзорот.