Со техничките спецификации што се барале во тендерот, според поранешниот генерален секретар, не се феворизирал никој бидејќи таа била направена така што „немате некои посебни ограничувања и не треба да се има какви било познавања за да се направи“. Тоа, вели Рашковски, може да го направи кој и да е
Еден прилично скромен човек, пред сè домаќин, татко на три деца. Професор на Правниот факултет. По некоја животна случајност и генерален секретар на Владата. Ако треба да издвојам, човек кој ги сака луѓето, а понатаму човек кој е семеен – родителите ме научиле дека моралот и етиката никогаш не смеат да бидат доведени во прашање.
Вака Драги Рашковски се претстави себеси денеска во судница каде што дава одбрана во случајот „Софтвери“ како првообвинетиот во случајот со набавката на софтверот за сообраќајни прекршоци.
Наведувајќи ги своите научни трудови, книги и патентите, чиј автор е, тој тврдеше дека софтвер не може да се патентира кај нас ниту во Европа, туку може систем, а она што го купил како генерален секретар е различно од системот што тој си го патентирал.
Рашковски во својата одбрана тврди дека спецификацијата на неговиот патент е уредите да може да ја менуваат локацијата, на пример, да се стави камера на полициско возило и да детектира и да определи просечна брзина на возило. За разлика од тоа, објаснуваше, софтверот што е набавен од Генералниот секретаријат е со фиксни координати.
Иако насловот на она што го барал со тендерот и неговиот патент се слични, Рашковски се бранеше дека, иако во називот на јавната набавка се алудирало на софтвер за определување просечна брзина, во суштина најавениот софтвер имал вкупно 14 спецификации кои се многу повеќе од тоа, како што е, на пример, детектирање возило при поминување на црвено светло или при погрешно престројување.
На прашање на неговиот адвокат од каде тогаш може да се помисли дека си продал патент сам на себеси, Рашковски одговори:
„Најверојатно медиумската предност која сака секој да ја постигне, изјавите на обвинителството, на политичките партии и ‘пресумцијата на вина’ ви дава дека сте направиле нешто што не е така”.
Тој ги негираше вештачењата на обвинителството дека софтверот бил нефункционален бидејќи, како што рече, тој бил тестиран, за што, како пример ја наведе „Партизанска“ во Скопје каде што се случуваат најмногу сообраќајки во државата. Резултатите, рече Рашковски, покажаа дека 80 отсто од возилата ја пречекориле брзината на движење, што немало да се покаже ако софтверот не бил функционален. Исто така, додаде Рашковски, софтверот бил тестиран и на делницата Миладиновци-Штип.
„Може да ги проверите логовите во серверот дека за секоја слика има временски печат и покажува во кој се вршени тие тестирања”,
рече Рашковски.
Тој тврдеше и дека не е точно дека ја фаворизира „Инвока груп“ да го добие тендерот, а за нејзиниот сопственик, Даниел Станчев, кој е еден од обвинетите, рече дека го знае од студентските денови во домот „Пелагонија“, но никогаш немале интензивна комуникација ниту биле блиски. Неговата фирма, убедуваше Рашковски, законски го добила тендерот благодарение на тоа што дала најниска понуда.
Со техничките спецификации што се барале во тендерот, според поранешниот генерален секретар, не се феворизирал никој бидејќи таа била направена така што „немате некои посебни ограничувања и не треба да се има какви било познавања за да се направи“. Тоа, вели Рашковски, може да го направи кој и да е.
„Да му кажеме на Илон Маск, напиши ни техничка спецификација за софтвер за определување просечна брзина, ќе ни ја напише истата, сето тоа што јас сум го напишал. Не е направено да ограничува ниту со техника, ниту со технологија, ниту со програмски јазик или што било. Нема специфицирање на она како треба да биде. Ако сакате да ограничите ништо, ќе изберете програмски јазик што го знаат многу малку луѓе во државата”,
сведочеше Рашковски.
По давањето одбрана за софтверот за сообраќајни прекршоци, односно за определување просечна брзина на возилата, Рашковски продолжи да одговара на прашања за другите набавки за кои се гони со обвинението.
Судското рочиште е во тек.
Случајот за Рашковски го отвори „360 степени“ откако во март 2021 година објавивме дека Генералниот секретаријат на Владата купил софтвер за сообраќајни прекршоци вреден 81 000 евра, иако ниедна институција ниту го барала, ниту го користи, како и дека пред да го купи, како генерален секретар на Владата, тој лично развил таков софтвер за сообраќајни казни и го патентирал.
Институцијата надлежна да казнува за сообраќајни прекршоци – МВР, а не Владата, тогаш одговори дека ниту барало ниту планира да го користат софтверот за кој никој не го прашал.
Предметот што го отвори Основното јавно обвинителство за гонење организиран криминал и корупција потоа се прошири и по завршување на истрагата беше поднесено обвинение кое опфаќа четири набавки, и тоа на: систем за биометриска идентификација; софтвер за определување на просечна брзина на возила во сообраќајот и изрекување на казни; ANPR-камери за препознавање регистарски таблички за возила; и на метални кабини за потребите на системот на биометриска идентификација и систем за автоматско препознавање на регистарски таблички.
Покрај тендерите, дел од обвинението за предметот е и исплата на хонорари.
Рашковски како првообвинет се гони за делата злоупотреба на службената положба и овластувања и перење пари. Со него се обвинети уште шест лица поврзани со фирмата „Инвока“ од која бил купен софтверот за сообраќајни прекршоци, но и лица кои биле соработници, а некои од нив и хонорарци во Владата: Ивица Димитровски, Игор Христов, Даниел Станчев, Ирена Ивановска, Игор Ивановски и Маја Силјановска.