Експертите пресметале дека Германија има потреба од 400 000 имигранти секоја година
Владата во Берлин подготвува германска верзија на „зелен картон“ по примерот на Канада бидејќи има милиони празни работни места, а демографијата е поразителна.
„Воведуваме карта за шанса со транспарентен систем на бодување за луѓето што ѝ се потребни на нашата земја полесно да дојдат кај нас“,
изјави министерот за труд Хубертус Хајл (СПД) за неделното издание на таблоидот „Билд“.
Таканаречената „карта за шанса“ (Chancenkarte) е многу слична на американската или канадската „зелена карта“. Такво нешто одамна се бара во Германија, особено од работодавачите, пишува Дојче веле.
Причина е недостигот од работна сила. Демографските податоци покажуваат вели дека до 2035 година ќе има седум милиони луѓе помалку на пазарот на трудот – освен ако имиграцијата значително не се зголеми.
Министерот Хајл вели дека е тешко да се бара работа во Германија ако физички не си таму, па затоа треба да се олесни доаѓањето.
Според сегашните услови, секој што завршил образование во Германија – на кое било ниво – автоматски ќе добие шанса за ваква карта. Во спротивно, мора да исполни три од четири критериуми: образование (квалификација) од странство, работно искуство од најмалку три години, познавање германски јазик или претходен престој во Германија и дека е помлад од 35 години.
„Потребна ни е имиграција. Од година в година, согласно потребите, би утврдиле контингент колку луѓе можат да добијат шанса за да бараат работа или пракса на одредено време. Во тој период ќе треба да се грижат финансиски за себе“,
вели Хајл.
„Картата за шанса“ треба да го олесни доаѓањето во Германија за да се најде работа.
Иако во владата на канцеларот Олаф Шолц сè уште не е прецизирано кога ова ќе се случи, медиумите пишуваат дека тоа ќе биде оваа есен бидејќи сите три коалициски партнери – социјалдемократите, зелените и либералите – се „за“ олеснување на имиграцијата.
Поглед кон Балканот
Релативно новиот германски закон за имиграција дозволува работа за секој што ќе најде работодавач – под услов да има одредена вештина. Може да бидат сметководители или возачи, но важно е да имаат потврда на хартија.
Исклучок е таканареченото „правило за Западен Балкан“, усвоено во екот на бегалската криза, кога на мигрантите од Сирија и од Далечниот Исток масовно им се придружија баратели на азил од Србија, Македонија или Косово.
Тогаш беше прецизирано дека годишно 25 000 лица од земјите на Западен Балкан можат да добијат работни дозволи во Германија, дури и кога станува збор за неквалификувани работници.
Но, ова лето се покажа дека и тоа не е доволно.
„Во земјите од Западен Балкан има многу работна сила која би работела во хотелите и рестораните во Германија“,
вели Гидо Челик, шеф на здружението на угостители и хотелиери Дехога.
На таа индустрија, по брзото закрепнување по ерата на карантини, одеднаш и недостигаа многу работници. Слично се случи со аеродромите и авиокомпаниите кои отпуштаа луѓе за време на пандемијата. Поради тоа, летово во Германија беше хаотично за многумина кои сакаа да одат на одмор.
Но, исто така, прашање е колку луѓе сè уште се подготвени да ги спакуваат куферите од Западен Балкан. Како пример се наведува годинава хрватскиот туризам, каде што келнери и собарки, наместо од Србија и Босна и Херцеговина, сè повеќе доаѓаат од Непал и Филипините.
Со имиграција против катаклизмата
„Никогаш досега немало толку многу слободни работни места во Германија како денес“, напиша неодамна во наслов магазинот „Шпигел“.
„Недостигот од персонал ги задушува аеродромите, рестораните или базените – а сепак тоа е мала работа во споредба со она што ѝ се заканува на земјата“,
се додава во написот.
Статистиката покажува дека 1,74 милион работни места се слободни, иако во реалноста веројатно има многу повеќе.
Така, работните места за грижа за стари лица остануваат празни во просек по 239 дена – така што работодавците не можат да најдат старатели речиси осум месеци. Не е подобро ниту со лимари, техничари за греење и климатизација, каде што чекањето за нов вработен е по 224 дена. Во високоградбата се бара работник во просек 221 ден, а за медицинските сестри, акушерки и болничари просекот е 188 дена.
Сето ова може да доведе до хорор-сценарио за германската економија, во кое до 2060 година би имало само 1,7 работници по пензионер. И денес тој сооднос не е голем (2,7), што доведува до релативно ниски пензии.
За да се избегне ова, експертите пресметале дека Германија има потреба од 400 000 имигранти секоја година.
Затоа, велат од владејачката коалиција, потребна е промена на парадигмата – односно Германија конечно да се прогласи за „земја на имигранти“ како Канада. Христијанско-демократската унија се спротивставува на ова со децении, дури и за време на четирите мандати на Ангела Меркел како канцелар.
Колку промени бара ова, говори и еден од предлозите на либералите: тие бараат англискиот да се воведе како втор јазик во германските институции кои работат со граѓаните.