Сергеј неколкупати отишол на линијата на фронтот за да се обиде да обезбеди ослободување за својот син. Тој испратил многубројни апели за помош до воените службеници, обвинителите и истражителите
Новинар на Би-би-си, Стив Розенберг, разговарал со родители на руски војници кои одбиле да се борат во Украина. Еден од нив, руски воен офицер, се вратил од бојното поле, додека на другиот, мобилизиран полицаец, потоа му се губи секоја трага.
Кога неговиот син бил испратен да се бори во Украина, Сергеј го молел да не оди.
„Таму имаш роднини. Само одбиј“, се сеќава Сергеј дека му рекол на Стас, кој веќе бил воен офицер. „Но, тој рече дека ќе оди. Веруваше дека тоа е вистинската работа. Му реков дека е зомби. И, за жал, животот ќе го докаже тоа“.
Сергеј и Стас не се вистинските имиња на овие татко и син. Би-би-си ги сменил за да го заштити нивниот идентитет. Сергеј го поканил новинарот во својот дом за да ја раскаже својата приказна.
Му реков дека ова не е наша војна
„Значи, тој отиде во Украина. Потоа почнав да добивам пораки од него со прашање што ќе се случи ако одбие да се бори“,
раскажува Сергеј.
Стас му раскажал на својот татко за една битка.
„Тој рече дека војниците не биле поддржани; немало собирање разузнавачки информации; немало подготовки. Им било наредено да напредуваат, но никој не знаел што ги чека“,
рече тој.
„Но, одбивањето да се бори беше тешка одлука“. Му реков: „Подобро направете го тоа. Ова не е наша војна. Ова не е ослободителна војна. Тој рече дека ќе одбие писмено. Нему и неколку други кои решија да одбијат, им беше одземено оружјето и беа ставени под вооружена стража“.
Сергеј неколкупати отишол на линијата на фронтот за да се обиде да обезбеди ослободување за својот син. Тој испратил многубројни апели за помош до воените службеници, обвинителите и истражителите.
Го тепале, се преправале дека пукаат во него
На крајот, неговите напори се исплателе. Стас бил вратен во Русија. Тој му открил на својот татко што му се случило во притворот: како „друга група“ руски војници се обиделе да го натераат да се бори.
„Го претепале, а потоа го изнеле надвор како да ќе пукаат во него. Го натерале да легне на земја и му рекле да брои до десет. Тој одбил, па го удриле неколку пати со пиштол по главата. Ми кажа дека лицето му било крваво. Потоа го одвеле во соба и му рекле: ‘Дојди со нас, инаку ќе те убиеме’. Но, тогаш некој рекол дека ќе го одведат мојот син на работа во магацин“,
рекол таткото.
Стас бил активен офицер кога Русија ја започна својата инвазија на Украина во февруари. Претседателот Владимир Путин вети дека во „специјалната воена операција“ ќе учествуваат само професионални војници.
Но, до септември сè се промени. Путин најави, како што рече, „делумна мобилизација“, повикувајќи стотици илјади руски граѓани во вооружените сили.
Многу од новомобилизираните војници брзо се пожалија дека биле испратени во војна без доволно опрема или соодветна обука. Имаше повеќе извештаи од Украина за мобилизирани руски војници кои се приведени – во некои случаи, затворени во подруми – поради одбивање да се вратат на линијата на фронтот.
Путин: Немаме проблем војниците да ги напуштат своите позиции
„Тоа е начин да се вратат луѓето на тоа крвопролевање. Целта на командантот е да ги задржи војниците. Командантите знаат само за насилство и заплашување. Но не можете да ги присилите луѓето да се борат“,
вели Елена Попова од руското Движење на приговарачи на совеста.
За некои Руси, одбивањето да се вратат на фронтот може да биде морален став. Но, постои и повообичаено објаснување.
Оние што одбиваат да се борат го прават тоа затоа што чувствуваат дека направиле повеќе отколку што требало на фронтот, објаснува Елена Попова. Друга причина е лошиот начин на кој се однесуваат. Поминуваат малку време во рововите, гладни се, смрзнуваат, но кога ќе се вратат командантите само ги пцујат и викаат, додава таа.
Руските власти ги негираат извештаите за незадоволни војници и центри за притвор. Тие велат дека тоа се лажни вести.
„Ние немаме кампови или објекти за притвор или нешто слично. Сето тоа се глупости и лажни тврдења и нема што да ги поткрепи. Немаме проблем војниците да ги напуштат борбените позиции“,
инсистираше Путин претходно овој месец.
Мојот син го заклучија во подрум, исчезна
Андреј, руски поручник, бил распореден во Украина во јули и завршил во притвор бидејќи одбил да ги следи наредбите. Тој успеал да стапи во контакт со мајка си Оксана во Русија и да ѝ каже што се случува. Променети се и нивните имиња.
„Ми рече дека одбил да ги доведе своите луѓе до сигурна смрт. Како полицаец сфатил дека ако тргнат напред нема да излезат живи. Затоа го испратиле мојот син во притвор. Тогаш добив порака дека тој и уште четворица полицајци се ставени во подрум. Никој не ги видел или се слушал со нив пет месеци“,
вели Оксана.
Подоцна ми рекоа дека зградата во која се наоѓале била гранатирана и дека сите пет мажи се водат како исчезнати. Тие рекоа дека не се пронајдени останки. Нивниот официјален статус е „исчезнати во акција“. Тоа нема смисла. Тоа е апсурдно. Како мојот син беше третиран, не само што е нелегално, туку и нехумано, додава Оксана.
Луѓето не разбираат во колкава опасност сме
Сергеј вели дека она што му се случило на Стас во Украина ја подобрило нивната врска.
„Сега сме на иста бранова должина. Ѕидот на недоразбирање меѓу нас исчезна. Неговиот пркос и ароганција исчезнаа. Син ми ми рече: ‘Никогаш не мислев дека мојата земја ќе се однесува вака со мене’. Тој е целосно променет, сега разбира. Луѓето овде не разбираат во колкава опасност сме. Не од спротивната страна. Туку од својата“,
изјави Сергеј.