Тој е против палестинската независност и силно ги поддржува еврејските населби во окупираниот Западен Брег и Источен Ерусалим, кои Палестинците и голем дел од меѓународната заедница ги сметаат за голема пречка за мирот
Новиот израелски премиер Нафтали Бенет обединува многу противречности на нацијата на која ѝ припаѓа. Ортодоксен Евреин, кој заработил милиони во високотехнолошкиот сектор, живее во предградие на Тел Авив. За да стави крај на дванаесетгодишното владеење на неговиот поранешен сојузник Бенјамин Нетанјаху, тој се приклучи кон коалицијата на центристички и левичарски партии за да обезбеди мнозинство во парламентот.
Неговата ултранационалистичка партија Јамина освои само седум места во 120-члениот Кнесет на изборите во март. Но, одбивајќи да застане на страната на Нетанјаху или неговите противници, Бенет се постави на лидерската позиција. И покрај фактот дека член на неговата партија го напушти во знак на протест против новиот коалициски договор, тој заврши на чело на израелската влада.
Бенет веќе долго време се позиционира како краен десничар, што ќе ѝ нанесе дополнителен товар на обемната владејачка коалиција, која има тесно мнозинство во парламентот и вклучува партии од десницата, левицата и центарот на политичкиот спектар.
Тој е против палестинската независност и силно ги поддржува еврејските населби во окупираниот Западен Брег и Источен Ерусалим, кои Палестинците и голем дел од меѓународната заедница ги сметаат за голема пречка за мирот.
Бенет жестоко го критикуваше Нетанјаху откако се согласи да ја забави изградбата на населбите, под притисок на поранешниот американски претседател Барак Обама, кој се обиде, но не успеа, да го оживее мировниот процес на почетокот на неговиот мандат.
Ривалството со Нетанјаху
Тој кратко ја извршуваше функцијата шеф на Советот на доселеници на Западниот Брег, Јеша, пред да се влезе во Кнесетот во 2013 година. Бенет подоцна беше министер за дијаспора, образование и одбрана во различни влади предводени од Нетанјаху.
„Тој е лидер на десницата, но во исто време е и многу прагматичен“,
изјави шефот на израелскиот Институт за демократија, Јоханан Плеснер, кој го познава Бенет со децении и заедно служеле војска.
Тој очекува дека Бенет ќе разговара со други фракции за да најде „заеднички именител“ додека бара поддршка и легитимитет како национален лидер.
Пред изборите во март, Бенет на националната телевизија вети дека никогаш нема да дозволи центристот и неговиот главен ривал на Нетанјаху, Јаир Лапид, да стане премиер.
Но, кога стана јасно дека Нетанјаху не е во можност да формира владејачка коалиција, тој го стори токму тоа – Бенет се согласи да му ја предаде власта на Лапид, а за возврат му беше доделена премиерската функција на две години.
Приврзаниците на Нетанјаху го нарекоа Бенет предавник, велејќи дека тој ги измамил гласачите. Бенет ја бранеше својата одлука како прагматичен потег насочен кон обединување на земјата и избегнување на петтиот круг од изборите.
Промена на политичката генерација
Бенет, модерен ортодоксен Евреин, ќе биде првиот израелски премиер што редовно носи кипа (капа што ја носат традиционалните Евреи во текот на целиот ден). Живее во Раанана, луксузно предградие на Тел Авив.
Родителите на Бенет се родени во Америка, но во неговата рана младост живееле меѓу САД и Израел, каде што Бенет служел војска, завршил право и започнал сопствен бизнис, градејќи имиџ на модерна, религиозна и националистичка фигура.
Откако служел во елитната единица за командоси, Бенет се запишал на правниот факултет на Хебрејскиот универзитет. Тој ја основал компанијата „Сиота“ во 1999 година, софтверска компанија која во 2005 година ѝ ја продал на американската компанија „РСА секјурити“ за 145 милиони долари.
Бенет рече дека горкото искуство на израелската војна во 2006 година против либанската милитантна група Хезболах го натерала да влезе во политиката. Тој е трета генерација израелски лидери, по основачите на државата и генерацијата на Нетанјаху, која стана полнолетна за време на напнатите рани години на земјата обележани со повторени војни со арапските држави.
„Тој е Израел 3.0“. Еврејски националист, но всушност не е догматичен. Малку религиозен, но сигурно не е побожен. Човек кој ја претпочита удобноста на цивилниот урбан живот и високотехнолошки претприемач кој не сака да заработи милиони“,
напиша неодамна колумнист на израелскиот левичарски весник „Харец“.