УНЕСКО и даде уште една шанса на С. Македонија, за Охрид да не влезе на листата на загрозено светско културно наследство. Конечната одлука е постигната со усвојувањето на амандманот на Босна и Херцеговина, Бразил, Кина и Унгарија, со која се измени првичниот текст кој предвидуваше Охрид да се пресели на листата на „загрозени подрачја“.
„Државата, до 1 февруари, да му достави на Центарот за светско културно наследство ажуриран извештај за состојбата со конзервацијата на локалитетот, кој ќе биде разгледан од страна на Комитетот за светско културно наследство на 44 сесија во 2020 година со интенција за впишување на локалитетот на листата на загрозено светско културно наследство, во случај да се потврди потенцијална или актуелна штета не неговата универзална вредност“,
пишува во конечната одлука.
Причините поради кои УНЕСКО покажа разбирање се опишани во неколку члена во одлуката. Меѓу другото, затоа што:
„Добредојдено е запирањето на процедурата за измени на планот за управување со НП Галичица, особено нејзиното зонирање, што де факто ги запре градежните проекти на делови од патот А3 и ски-центарот Галичица во локалитетот. Сепак, овој чекор не е доволен за значително да се намали ранливоста на локалитетот… Одреден напредок е постигнат во спроведувањето на итните барања и препораки на Комитетот, вклучувајќи го и задоцнетото спроведување на клучните цели без да се предложи ревидирана временска рамка, особено за мораториумот за било каква трансформација на локалитетот, регистарот на дивоградби и рушењето на оние кои негативно влијаат на универзалната вредност на локалитетот“,
се вели во член 1 и 3 од одлуката.
Со задоволство пак се нотира дека:
„Чекорите на државата во однос на долгорочните проекти, како колекторскиот систем и пренасочувањето на реката Сатеска, усвојувањето на Законот за управување со природно и културно наследство во охридскиот регион, како и владината одлука од јуни 2019 да ги задолжи сите релевантни домашни институции да ги спроведат препораките на Центарот за светско културно наследство“,
пишува во одлуката.
Но, во исто време се нотира дека државата не ја исполнува обврската- редовно да информира за сите чекори кои ги презема во рамките на локалитетот. Со особена загриженост се истакнува дека државата не презела никакви мерки во врска со препораките за железничкиот коридор 8 кон Албанија ниту пак проектите за автопатот Требеништа- Струга.
Документот содржи и четири препораки во кои силно и се повторува на државата:
а) воспостави мораториум на сите урбани и крајбрежни трансформации на локалитетот се додека не се финализираат и усвојат сите релевантни плански документи, не се одобри ефикасна регулатива за заштита и не се воспостават ефикасни механизми за заштита;
б) да направив попис на сите дивоградби и да се направи проценка на нивното влијание на локалитетот преку соодветена проценка за влијание на животната средина и да ги сруши сите оние објекти кои што претставуваат закана за локалитетот;
в) да се осигура стриктна примена на законите и правилата за да се спречат идни дивоградби и
г) да се заврши планот за управување со локалитетот и да се усогласат сите релевантни инструменти за планирање со општата цел за заштита и одржливост на универзалната вредност на локалитетот и да се поднесе нацрт до Центарот за светско културно наследство и Советодавните тела, пред неговото завршување и усвојување.