Од СВР Велес во меѓувреме објавија дека вкупно 25 пријави за семејно насилство има за шест месеци во општините Кавадарци, Неготино, Росоман и Демир Капија
Фемицидот на 46-годишната жена од Неготино ја дополнува поразителната статистика според која повеќе од 80 отсто од жртвите во земјава претходно не пријавиле насилство во надлежните институции, се наведува во соопштението од Хелсиншкиот комитет за човекови права. Непријавувањето на насилството и несоодветното постапување на институциите, како што наведуваат, во случаи со семејно и родово базирано насилство, директно ја зголемува веројатноста насилството да кулминира со убиство.
„Фемицидот, како една од најчестите причини за прерана смрт кај жените на глобално ниво, во најголем број случаи е предизвикан од страна на лице со кое жртвата е или била во партнерски однос, како и во случајот на неготинчанката, која почина откако нејзиниот партнер брутално ја претепал. Високиот степен на недоверба во постапувањето на надлежните институции, вклучително и полицијата, центрите за социјална работа и правосудството, значително влијае граѓаните да бидат демотивирани да го пријават насилството. На тоа се надоврзува ниската свест кај граѓаните дека секој има обврска да пријави насилство, а притоа доминантниот став е дека пријавување насилство од позиција на трето лице претставува мешање во туѓиот живот,“
се наведува во соопштението од Хелсиншкиот комитет, како реакција од Платформата за родова еднаквост.
Во реакцијата од граѓанскиот сектор велат дека и покрај тоа што новиот Закон за спречување и заштита од насилство врз жени и семејно насилство беше донесен пред повеќе од една година, сè уште не се усвоени сите подзаконски акти и оперативни процедури неопходни за негова успешна имплементација.
„Фемицидот сѐ уште не е препознаен како посебно кривично дело во нашиот Кривичен законик, како потежок облик на убиство кога е сторено при вршење на семејно насилство. Сепак, најголем проблем не е легислативата, која последниве години се усогласува со меѓународните стандарди, туку нејзината несоодветна имплементација од страна на надлежните институции“
пишува во соопштението.
Од таму додаваат дека секоја трагична смрт на жена, само зашто е жена, нѐ остава со горчливото сознание дека сите напори на граѓанскиот сектор за справување со овој проблем (подигнување на свеста, поддршка за жртвите на насилство и застапување за системски промени) се едноставно недоволни ако не се придружени со поширока институционална и општествена акција. Семејното и родово базираното насилство не е приватна работа.
„Очекуваме дека институциите соодветно ќе ја завршат својата работа во однос на понатамошното постапување по случајот, меѓутоа она на што укажува овој и бројни други случаи е потребата институциите да започнат да работат и во рамки на својата превентивна улога за заштита од родово базирано насилство, со цел овие случаи да немаат вакви фатални завршници“
реагираат од Платформата за родова еднаквост.
Од СВР Велес во меѓувреме објавија дека вкупно 25 пријави за семејно насилство има за шест месеци во општините Кавадарци, Неготино, Росоман и Демир Капија.
„Бројот на пријави од граѓани по основ на семејно насилство во периодот од 01.01.2022 година до 30.06.2022 година, за територијата на Кавадарци и Росоман изнесува вкупно 15, додека за територијата на Неготино и Демир Капија – вкупно 10“,
изјави портпаролот Ристе Самарџиев за МИА.
Споредено со периодот од 1 јануари до 30 јуни минатата година, забележан бил тренд на намалување, бројот на пријави од граѓани во посочениот период за територијата на Кавадарци и Росоман изнесувал 18, а за Неготино и Демир Капија – 16.