Набљудувано по проекциски варијанти населението, од појдовните 1 832 000 во 2022 година до крајот на проекцискиот период, би се движело во интервал од 501 200 (константна варијанта) до 1 485 700 (варијанта без миграции). Доколку ништо не се промени и останат параметрите од 2022 година, вкупното население до 2070 ќе се намали на 1,3 милион жители
Сите седум проекции на Државниот завод за статистика (ДЗС) за населението во Република Северна Македонија до 2070 година упатуваат на намалување на вкупното население во земјава.
Набљудувано по проекциски варијанти населението, од појдовните 1 832 000 во 2022 година до крајот на проекцискиот период, би се движело во интервал од 501 200 (константна варијанта) до 1 485 700 (варијанта без миграции). Доколку ништо не се промени и останат параметрите од 2022 година, вкупното население до 2070 ќе се намали на 1,3 милион жители.
Проекциите се под претпоставка дека во земјата и регионот нема да има војни, ќе има нормална и стабилна внатрешнополитичка состојба, во првата половина на 2030-тите ќе се заврши процесот на асоцијација во ЕУ, ќе има економски развој и нема да има големи здравствени состојби.
Директорот на ДЗС, Апостол Симовски, посочи дека проекциите на населението претставува моделирање на демографската иднина, базирано на претпоставки за движењето на морталитетот, фертилитетот и миграциите во дефинираниот период, без утврдување на веројатноста на нивното остварување.
„Проекциите се алатка на креаторите на политики што ќе им помогне во носење на соодветни мерки“,
нагласи Симовски.
Корупцијата – главна причина за иселувањето
Претседателот на државата Стево Пендаровски на промоцијата рече дека позагрижувачки од негативни демографски трендови е да немате свесност за проблемот.
„Од трите клучни елементи, стапката на фертилит, морталитет и миграција, најзагрижичувачки е третиот. Барем засега, кај нас најзагрижувачка е стапката на иселување, а не стапката на фертилитет“,
изјави Пендаровски.
Според многумина, најголема причина за иселувањето е корупцијата, рече Пендаровски, посочувајќи дека се повеќе луѓе се иселуваат не поради ниската плата, туку поради квалитетот на животот.
„Целта на проекциите не е да не турнат во апатија, туку да нè освестат“,
нагласи Пендаровски.
Според публикацијата, набљудувано по проекциски варијанти населението на земјата, од појдовните 1 832 000 во 2022 година до крајот на проекцискиот период. би се движело во интервал од 501 200 (константна варијанта), до 1 485 700 (варијанта без миграции).
„Тоа значи дека задржувањето на вредностите на компонентите на движењето на населението на ниво на 2022 година (стапка на вкупен фертилитет од 23 отсто под потребниот за замена на генерацијата, за европските стандарди релативно кратко очекувано траење на животот од 76 години и многу висока нето-емиграција од преку 14 илјади лица годишно), би довело, до крајот на проекцискиот период, до енормно намалување на населението на 1,3 милион лица“,
покажува публикацијата на ДЗС.
Истовремено, остварувањето на варијантите кај кои е претпоставено изостанување на надворешни миграции, со умерено зголемување на нивото на фертилитет, како и континуирано и релативно интензивно намалување на смртноста, би резултирало со намалување на населението за „само“ 346 илјади лица или за една петтина (19 проценти) во однос на почетокот на проекцискиот период.
Кај преостанатите пет варијанти, разликите во интензитетот на намалувањето на бројот на населението би биле помалку изразени, но, сепак, прилично интензивни. Според варијантата на средниот фертилитет, вкупното намалување би изнесувало 35 проценти (од 1,8 на 1,2 милион жители).
Истовремено, остварувањето на варијантата на висок фертилитет би резултирало со намалување на населението за 23 проценти (од 1,8 на 1,4 милион). Треба да се истакне дека единствено според таа варијанта, намалувањето на населението не би било континуирано. Имено, под претпоставка на остварување на релативно брзо зголемување на фертилитетот, кој почнувајќи од 2034 година би се стабилизирал на 2,03 деца по жена, би можело да дојде до стопирање на процесот на намалување на населението, но дури по три децении, односно почнувајќи од 2064 година. Тоа укажува на комплексноста на демографската состојба во земјата, која најдобро се согледува преку ефектите од негативното миграциско салдо и многу интензивниот и напреднат процес на стареење на населението.