Илјадници луѓе живеат и градат куќи на границата на Генералниот урбанистички план на главниот град, со што си овозможуваат удобно домување, избегнувајќи ги правилата за градење што важат во плански уредените средини, како и цените за комуналии во нив, и тоа не само за дивоградби, за кои е подготвен новиот бран на легализација, туку и за легално изградени објекти користејќи ги поволностите што им ги нудат законските лавиринти и локалните планови, пишува „Призма“.
Преку примери од скопските населби Радишани и Пинтија, БИРН заклучува дека праксата се случува со децении и тоа на штета на првите соседи што живеат на границата на градот, во урбанизираната страна, бидејќи разликата во цените што треба да се платат за комуналии преку границата на урбанизираната зона чини до петпати помалку отколку во нејзините рамки.
Па така, во урбанизираниот дел од Радишани, на пример, населба под Општина Бутел, се пробива слепа уличка која станува главен транзитен пат до новата населба што стихијно се гради во нивите покрај Радишани, кои потпаѓаат на територијата на Општина Чучер Сандево, надвор од ГУП.
Цените за уредување градежно земјиште (комуналии) во Чучер Сандево се движат од 6 до 30 евра, а во Скопје, зоната што е покриена со ГУП и за која има детални урбанистички планови, за тоа се плаќаат 80-120 евра. Односно, ако некој ги плати најскапите комуналии во Чучер Сандево, тие ќе му бидат за 60 проценти поевтини од најевтините што би ги платил во урбанизираната зона, иако градбата му се наоѓа на само неколку метри од границата. Значи, некој и да направил дивоградба и да треба да ја легализира со 50 отсто поскапи комуналии, ќе помине поевтино отколку да прави куќа на простор кој е испланиран.
Целото истражување на „Призма“ можете да го прочитате тука.