Илинденците биле свесни дека скапо сме платени и дека не треба да стануваме робови на луѓе, свесност која денес нам, современите Македонци, насушно ни е потребна, се вели во Илинденското послание на поглаварот на МПЦ-ОА, г.г. Стефан
Во Илинденското послание на поглаварот на Македонската православна црква – Охридска архиепископија (МПЦ-ОА) заедно со членовите на Синодот, се вели дека македонскиот народ, во својата историја, има блескави примери на вистински подражаватели на ревноста на светиот пророк Илија.
Во посланието се порачува – ние сме синови и ќерки на славните илинденци, на луѓе кои, како и нивните предци, знаеле како да живеат христијански.
„Какво место имале Богочовекот Христос и Мајката Црква во нивните животи, ни говори и тоа што по цели пет века на тешко ропство ја сочувале верата, не заборавајќи кои се и не одрекувајќи се од најголемиот дар со кој Бог го обдарил човекот – слободата. Тие биле свесни дека скапо сме платени и дека не треба да стануваме робови на луѓе, свесност која денес нам, современите Македонци, насушно ни е потребна“,
се вели во посланието.
Понатаму се вели дека Илинденското востание е залог да постоиме како народ со своја држава, затоа што храбрите и богољубиви илинденци знаеле дека нашиот опстанок како народ, и во времето и во вечноста, не зависи од нас, туку исклучиво од Промислата и Милоста Божја.
„Знаејќи, пак, дека неправдата никогаш не може да биде посилна од правдата, ниту ропството може да се спореди со слободата, нашиот народ одлучил на Илинден во 1903 година да се крене на востание, не плашејќи се пред далеку побројниот и понаоружан поробител. Токму поради таа нивна жртва, проникната од нивниот копнеж за слободна и независна Македонија, нашиот народ ги пожнеал плодовите на вториот, асномски Илинден, во 1944, стекнувајќи своја држава за на третиот Илинден, во 1991 година, Македонија да стане независна и суверена“,
стои во Илинденското послание.
Во посланието се повикуваат верниците да не отпаднат од Бога поведувајќи се по некакви нови проповеди за „нова слобода“, кон која, како што е напишано, нѐ повикуваат новите погубни идеологии, кои водат (о)родување со сѐ и сешто, само за да заборавиме дека сме род Негов, народ избран, царско свештенство.
„Не поведувајќи се по други ‘божества’, да ги чуваме и да ги воспитуваме нашите деца во Црквата Христова, затоа што единствено во неа ќе Го познаат вистинскиот Бог, и само така и само тогаш нашиот народ ќе продолжи да го чува и да го носи благословот Божји“,
се вели во посланието.
Во посланието се порачува дека поколението на Македонците е исправено пред современите предизвици, но има и света должност да опстои според начелата на славните илинденци.
„Слободата во која се родивме и во која живееме, татковината наша Македонија, љубената ни Охридска архиепископија, возобновена во лицето на Македонската православна црква, почиваат на себепринесувачката и саможртвена љубов и на исповедничката и маченичка крв на нашите предци. Молитвениот спомен на денешниов ден, за сите нив, е наш молитвен принос пред Бога, за нивните души да ги насели и да ги утеши во Својот покој“,
пишува во pосланието.
На крајот од посланието се вели дека – само ако така живееме, ќе останеме свои на своето, па на следните поколенија Македонци ќе им го предадеме сето она за кое илинденските јунаци се бореа и за кое се жртвуваа, а нам во аманет ни го оставија.