По експлозијата на пристаништето во Бејрут, околу 300.000 луѓе останаа без дом, изјави гувернерот на Бејрут, Марван Абуд.
Според проценката на Абуд, штетата од експлозијата изнесува од три до пет милијарди долари.
Поради обемот на штетата, под прашање е и иднината на самото пристаниште, а при експлозијата се уништени и многу куќи и станови, поради што многу жители во моментов се без дом.
Либанскиот претседател, Мишел Аун, најави итна помош од 66 милиони долари, но последиците од експлозијата на пристаништето врз економијата ќе бидат долготрајни.
Околу 100 лица загинаа, а околу 4.000 лица се повредени во експлозијата во Бејрут.
Експлозијата се случи во близина на местото каде во 2005 година експлодира автомобил-бомба, при што загина поранешниот либански премиер Рафик Харири.
Во Либан со месеци се одржуваат антивладини протести поради начинот на кој Владата се справува со најлошата економска криза од граѓанската војна во 1975 година до 1990 година. Демонстрантите ја обвинуваат владејачката елита, што со години доминира во политиката, за богатење наместо да ги решава основните проблеми на луѓето, како што се недостаток на енергија, вода за пиење и лош здравствен систем.
Либан преживеа катастрофална граѓанска војна од 15 години, по што честопати беше мета на вкрстен оган од регионалните конфликти.
Во Либан официјално признаени се 18 религиозни заедници, четири муслимански, 12 христијански, сектата Друзи и јудаизмот.
Главните три политички функции, претседател, претседател на парламентот и премиер, се поделени меѓу трите најголеми заедници (христијанска, шиитска, и сунитска) според Договорот од 1934 година.
Либанскиот парламент со 126 места е подеднакво поделен меѓу христијаните и муслиманите.
Во моментов во Либан шиитското екстремистичко движење Хезболах, кое има поддршка од Иран, е најмоќната воена и политичка групација во земјата.