Според проценките, околу 10 000 граѓани од С Македонија се вакцинираа во саботата и неделата во соседна Србија против ковид-19. Во Белград и во Ниш масовно пристигнуваа и граѓани од БиХ, Хрватска, Црна Гора, искористувајќи ја можноста да се вакцинираат со вакцината на „Астра Зенека“
Во 1972 година тогашна Југославија се соочи со епидемија на вариола вера. Се носеа одлуки за ограничување на движењето, карантин, а подоцна и за задолжителна вакцинација.
„Првата фаза на битката за масовна вакцинација е во тек. Колони пристигнуваат на местата за вакцинација, кои се формираат по потреба во здравствените домови, институциите, училиштата, во градовите и селата“, известуваа тогаш медиумите.
49 години подоцна – речиси идентични сцени во Белград. Луѓе од различни краишта на некогашната федерација чекаат во ред за да примат вакцина, овој пат против ковид-19.
„Од поранешна Југославија, има од Романија, дури и од Германија“,
ни изјави еден човек од Белград.
„Сѐ уште нема вакцини, овде се пружи шанса, така што гледаме да искористиме“,
ни одговори скопјанец кој утредента пристигнал во Белград.
„360 степени“ од терен изворно ги пренесува сликата, но и личното искуство по одлуката на Србија да се отвори за вакцинација на заинтересирани од соседните земји.
Во саботата рано наутро, пред крајот на полицискиот час, тргнавме за да ги пречекаме првите патници на граничниот премин „Табановце“. Со изгрејсонцето, почна и метежот. По влезот во Србија, сите патишта водеа кон Ниш и Белград, а во Белград – кон Белградскиот саем.
Се бараше паркинг-место повеќе за автомобилите, комбињата и автобусите со македонски, босански, хрватски регистарски таблички. Не требаше многу време за да се создаде врволица.
„Кога дојдовте?
– Во 9 и 15.
– Колку време чекате?
– Што знам, уште малку 2 часа“,
ни рече еден Македонец.
Имаше и Босанци.
„Супер, денеска е убаво за чекање, убавина. Се погоди убаво време и супер. Секоја чест на ова и нема што друго да се каже.
– Имате термин?
– Имаме закажан термин.
– За?
– За 15 до 1. Ама ќе заглавиме нема да се стигне“,
ни одговори друг човек.
Вакцинацијата се вршеше во две сали – 3 и 11. Подготвеноста да се чека и по неколку часа на нозе, и покрај долгиот пат до Белград, граѓаните ја правдаа со неизвесноста со вакцинацијата во своите земји.
„Затоа што немаме вакцини. И во суштина, реално, и овие вакцини малку што доаѓаат најважно е да ги примат медицинските работници, тоа е најважно“,
изјави една граѓанка од Босна и Херцеговина.
„Мислам дека како во спортот што знаеме во прво полувреме многу добро да играме, во второ да потфрлиме, мислам дека таква беше ситуацијава, што другиве земји почнаа полека да вакцинираат, а за жал ние уште касниме“,
ни одговори еден скопјанец.
„Многу ми се допаѓа што ќе бидат вакцинирани сите што сакаат, затоа што тоа ќе биде добро за сите. Е сега, ако некој мисли дека е лошо, тоа не е добро, бидејќи многу подобро е што повеќе луѓе да се вакцинираат“,
упати апел една лекарка од Србија, која ги придружуваше своите роднини кои беа дојдени да се вакцинираат.
По извесно време, на редиците не им се гледаше крајот. Причината беше што, освен граѓани со уреден повик за вакцинација од српските здравствени власти, пристигнуваа и луѓе што воопшто немаа термин.
„Да, да, дојдов, ама ненајавен. Слушнав дека може ‘Астра Зенека’ да се добие и заради тоа. Мислам дека сите вакцини се исти и дека под итно сите мораме да се вакцинираме“,
рече еден Србин.
„Од Охрид доаѓам и видов невидена гужва. Оваа гужва е поопасна од било што друго.
– Ќе чекате ред?
– Јас не смеам да чекам ред. Овде ни до вечер не можам да завршам работа.
– Тоа значи дека ќе се враќате за Македонија без вакцина?
– Не, ќе видам“,
видно револтирана ни одговори една охриѓанка.
Имаше и такви што се обидуваа да се протнат без воопшто да чекаат – во познат балкански стил.
„Единствено што ме нервира се сите овие што поминуваат овде преку ред. Тоа е тоа“,
беа дел од коментарите.
Времето за чекање се пополнуваше на различни начини: спортски активности, читање книга или дремка по долгиот пат. Околу 14 часот дојде и мојот ред за вакцина. Ја пополнив апликацијата и се упатив кон пунктот.
Првиот разговор беше за здравствената состојба.
„Во текот на изминатиот месец дали сте биле болни? Дали сте имале температура или сте пиеле некој антибиотик?
– Не.
– Дали прележавте корона?
– Не, воопшто.
– Во случај на температура, болки во мускулите… тоа се најчестите симптоми што се појавуваат, тоа се симптоми слични на грипот.
– Колку дена трае тоа?
– Во суштина, може да трае и пет дена, но во период од два до три дена тоа ќе се случи.
– По примањето на вакцината?
– Да.
– Можеби нема во истиот момент, но може да почне вечерва или утре“,
беше дел од разговорот со докторката.
Оттука бев упатен да ги оставам моите лични податоци.
„Дали мора да дојдам на ревакцинација овде во Белград или можам во Скопје?
– Ако има во Скопје, мислам дека можеш, некои велат дека… на пример, беа вчера луѓе од Германија. И нему му рекоа – во случај да има таму ‘Астра Зенека’, без проблеми може да се вакцинира. Само ќе ја дадеш потврдата дека веќе си се вакцинирал и дека тоа ќе ти биде ревакцина“,
беше одговорот што го добив од друга докторка.
Третиот и последен чекор беше примањето на вакцината на „Астра Зенека“.
Додека еден дел од граѓаните „доаѓаа на себе“ седејќи одредено време по примената вакцина, други веднаш го напуштаа вакциналниот пункт брзајќи да се вратат дома. А, бројот на присутни како да не се намалуваше.
Редици до недоглед во 16 часот. Тоа е времето кога е предвидено да затворат двата вакцинални пункта на Белградскиот саем, иако според најавите на здравствените власти нивното време во викендов ќе биде продолжено до 20 часот, а можеби и подоцна. Целта е да се вакцинираат што поголем број граѓани кои се пристигнати од регионот да бидат вакцинирани со вакцината на „Астра Зенека“.
Официјалната статистика на МВР за изминатите два дена покажува дека во саботата 6 106 лица влегле од Македонија во Србија, а во неделата 4 113 или вкупно повеќе од 10 000 лица.