За Индија, Кашмир е првенствено религиозно и безбедносно прашање бидејќи регионот го делат три нуклеарни сили. Контролата на областа ѝ дава на Индија геополитичка длабочина и одбранбена предност во случај на воен конфликт, особено во планинските гранични области како што се Сијачен и Ладак
Кашмир, хималајски регион на северот од индискиот потконтинент, е еден од најнестабилните региони во светот повеќе од седумдесет години. Откако добија независност од Британската Империја во 1947 година, Индија и Пакистан водеа неколку војни, речиси сите поврзани со правата врз Кашмир, за кои двете земји тврдат дека ги поседуваат.
Кашмир стана точка на спор по поделбата на британска Индија на претежно хиндуистичка Индија и муслимански Пакистан. Иако имаше претежно муслиманско население, во тоа време беше управуван од хиндуистички принц. Во октомври 1947 година избувна првата војна меѓу двете новоформирани држави. Конфликтот, во кој загинаа илјадници, заврши во 1948 година без конечно решение.
Тројната поделба и линијата на контрола
Една година подоцна, во 1949 година, беше воспоставена линија за прекин на огнот, посредувана од Обединетите нации, со која Кашмир беше поделен на два дела – едниот под индиска контрола, а другиот под пакистанска контрола. ОН потоа вети референдум меѓу Кашмирците за да одлучат дали сакаат да се приклучат кон Индија или Пакистан. Сепак, референдумот никогаш не се одржа.
Денес Кашмир е поделен на три дела, контролирани од трите нуклеарни сили. Индија ги администрира јужните и централните делови од регионот, познати како Џаму и Кашмир, и планинскиот регион Ладак на исток, кој го вклучува стратегиски важниот глечер Сијачен. Пакистан го држи југозападниот дел, наречен Азад Кашмир, и северниот дел, познат како Гилгит-Балтистан. Кина, од друга страна, ја контролира пустината Аксај Чин на голема надморска височина на североисток, која Индија исто така ја смета за дел од Ладак.
Границата помеѓу индискиот и пакистанскиот дел од Кашмир е позната како линија на контрола (ЛоК). Иако не е меѓународно призната како официјална граница, ЛоК денес претставува де факто линија на поделба помеѓу териториите што ги администрираат двете земји. Линијата беше потврдена по војната во 1971 година и се базира на Карачискиот договор од 1949 година, со кој беше воспоставен прекин на огнот под надзор на Обединетите нации.
Стратегиско значење
Важноста на Кашмир лежи и во неговите водни ресурси бидејќи водата од клучните реки како што е Инд, која извира во индискиот Кашмир, е стратегиски важна за земјоделството и снабдувањето со вода за пиење на Пакистан. Иако постои Договор за водите на Инд од 1960 година, Пакистан се плаши дека Индија би можела да манипулира со протокот на реките кои витално зависат од сливот на Кашмир доколку односите се влошат.
За Индија, Кашмир е првенствено религиозно и безбедносно прашање бидејќи регионот го делат три нуклеарни сили. Контролата на областа ѝ дава на Индија геополитичка длабочина и одбранбена предност во случај на воен конфликт, особено во планинските гранични области како што се Сијачен и Ладак.
Кашмир, како што потврди ескалацијата утрово, е едно од најопасните геополитички жаришта во светот. Конфликтот одзеде десетици илјади животи во текот на изминатите три децении, а конечното решение сè уште не е на повидок.